Op zaterdag 3 oktober is het monument voor Merwedegijzelaars onthuld. Het monument is een drieluik staat en op drie verschillende locaties in de gemeente Sliedrecht, Hardinxveld-Giessendam en in Werkendam. Het was een indrukwekkende en emotionele onthulling. Naast een groep van nabestaande waren er nog twee Merwedegijzelaars aanwezig. Martinus Bos (Merwedegijzelaar) en achterkleinzoon Jan Willem Ruis hebben het monument en Sliedrecht onthuld. Het monument in Hardinxveld-Giessendam werd onthuld door nabestaande Martin Egas en zijn zoon. In Werkendam is het monument onthuld door nabestaande Riet en Piet Berendse.
Symboliek
Het monument gaat over verlies en verandering en over het verleden, heden en toekomst.
De lege sokkels staan symbool voor de mannen die niet meer zijn teruggekeerd. Het aantal is een verwijzing naar de locaties. De opengewerkte figuur staat voor het verlies en de verandering die de mannen hebben ondergaan. Het geeft ook de kwetsbaarheid aan, staand op één been waarbij de binnen kant onbeschermd is. Deze glanzende binnenkant van het beeld staat voor de onschuld van de mannen die opgepakt zijn.
De vuist en de open hand staan voor de emotie; boosheid, onbegrip, berusting, aanvaarding en acceptatie.
De kijkrichting van het beeld staat voor het verleden, heden en toekomst. Wat er toen gebeurd is, heeft nog steeds invloed op een grote groep mensen en zal dat in de toekomst ook nog hebben.
De drie beelden vormen samen één geheel maar zullen dit nooit zijn omdat ze fysiek gescheiden zijn. Wat toen gebeurd is, kan nooit meer ongedaan worden gemaakt.
De symboliek slaat niet alleen maar op de mannen die toen afgevoerd zijn maar ook op de nabestaanden. Het onverwerkte verleden van de vader die het kind onbedoeld heeft beschadigd. De vragen die onbeantwoord blijven of de vraag waarom vader toen opgepakt is.
Met het monument hoop ik dat er een plek is om te herdenken, om het verdriet een plaats te geven. Dat er herkenning is, maar ook erkenning. Dat dit verleden tastbaar wordt voor een grotere groep mensen.
